Artykuł
- Aleksander Fredro - (1793-1876) ur. 20.VI.1793 r. w rodzinie średnioszlacheckiej w Surochowie koło Jarosławia. Dzieciństwo i młodzieńcze lata spędził w Bieńkowej Wiszni k. Sambora. W latach 1809-1814 odbył całą kampanię napoleońską. Po upadku Napoleona osiadł w swym majątku i poświęcił się pracy gospodarskiej i pisarskiej. W 1828 r. poślubił Zofię z Jabłonowskich hr. Skarbkową, właścicielkę Korczyny. W latach 1833-42 był posłem do Sejmu Stanowego, a w 1861 r. do Sejmu Krajowego. Był członkiem Lwowskiej Rady Narodowej (1848), Towarzystwa Przyjaciół Nauk (od 1829) oraz Akademii Umiejętności (od 1873).
Talent pisarski Fredry rozwinął się najpełniej w latach 1818-1835. Powstały wówczas jego znakomite komedie: "Pan Geldhab", "Mąż i żona", "Śluby panieńskie, czyli Magnetyzm serca", "Pan Jowialski", "Dożywocie" oraz "Zemsta", która wiąże się z odrzykońskim zamkiem.
Zmarł 15 lipca 1876 r. we Lwowie, a jego prochy spoczywają w rudeckim kościele. - Modest Humiecki - (1842-1899) syn Jana, rzepnickiego parocha greckokatolickiego, i Melanii z d. Setnickiej. Dr Modest Humiecki, lekarz krośnieński, był ostatnim tabularnym właścicielem Rzepnika. Od 1863 r. mieszkał w Krośnie. Jego własnością była kamienica, w której przez długie lata mieściła się siedziba władz miejskich. W latach 1883-1887 pełnił funkcję burmistrza miasta Krosna oraz radnego miejskiego Rady Powiatowej. Jego zasługą było m.in. ukończenie robót brukowych w mieście, rozpoczętych przez poprzednika Sylwestra Jaciewicza, oraz opracowanie organizacyjnych założeń przyszłej szkoły.Pracy lekarskiej oddawał się z wielkim poświęceniem, służąc chorym o każdej porze dnia i nocy. Zajmował się również publicystyką, wydając wiele publikacji lekarskich.
W kościele OO. Kapucynów w Krośnie znajduje się tablica poświęcona pamięci Modesta Humieckiego, na której widnieje napis: "ModestHumiecki naonczas najlepszy prefekt krośnieńskiego grodu, doskonały dr medycyny, właściciel ziemski Rzepnika, dokonał żywota w 1899 r." - Mikołaj Kamieniecki h. Pilawa - (1460-1515) hetman wielki koronny, wojewoda krakowski. Najstarszy syn kasztelana sanockiego Henryka i Katarzyny Pieniążkówny. Dziedzic zamku Kamieniec oraz Odrzykonia, Węglówki, Komborni, Woli Komborskiej, Jabłonicy, Malinówki i wójtostwa Szymborskiego.
W latach 1484-1515 związany był z dworem królewskim Kazimierza Jagiellończyka, Jana Olbrachta i Zygmunta I Starego. Osiągnął najwyższe stanowiska w państwie - był kasztelanem sandomierskim, hetmanem małopolskim oraz pierwszym w historii wojska polskiego hetmanem wielkim koronnym. W 1505 r. mianowany został wojewodą sandomierskim, a w 1507 r. - wojewodą krakowskim.
Uczestniczył w wielu wyprawach orężnych, m.in. w 1494 r. brał udział w bitwie z Tatarami, a w 1506 r. wkroczył do Mołdawii i rozbił pod Czerniowcami oddział prekułaba Kopacza.
Zmarł w Krakowie 15.IV. 1515 r. w wieku 55 lat. Pochowany został w katedrze wawelskiej, zapewne w kaplicy Św. Mikołaja. - Stanisław Kostka MARIA GERARD FRANCISZEK HIERONIM de BIBERSTEIN STAROWIEYSKI - (1895-1941) syn Stanisława i Amelii z Łubieńskich, ur. 11.V. 1895 r. w Ustrobnej. Absolwent słynnego Kolegium Ojców Jezuitów w Chyrowie. Brał udział w wyprawie kijowskiej i w Bitwie Warszawskiej w 1920 r. Za zasługi wojenne odznaczony został Krzyżem Virtuti Militari oraz Krzyżem Walecznych.
W 1921 r. ożenił się z Marią Szeptycką, z którą zamieszkał w majątku ziemskim w Łaszczowie koło Tomaszowa Lubelskiego.
Prowadził ożywioną działalność katolicko-społeczną. W 1935 r. został Prezesem Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej. Od papieża Piusa XI otrzymał honorowy tytuł Szambelana Papieskiego.
W czasie II wojny światowej, w 1940 r. został aresztowany przez Niemców i osadzony w więzieniu w zamojskiej Rotundzie, a stamtąd przewieziony do obozu koncentracyjnego w Sachenhausen, a następnie do obozu w Dachau, gdzie poddawany ciężkim represjom zakończył życie 13.IV.1941 r. Symboliczna urna z jego prochami znajduje się wśród grobów rodzinnych w Łubniach. - Tadeusz Nawrocki - (1910-1999) syn Pawła i Cecylii z d. Szafran, ur. 7.VII. 1910 r. w Odrzykoniu. W 1934 r. ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskując tytuł magistra historii. Od młodzieńczych lat związany był z ruchem ludowym. W czasie okupacji niemieckiej działał w Stronnictwie Ludowym "Roch" i w Batalionach Chłopskich. Po wojnie pracował w resorcie oświaty, był m.in. dyrektorem Korespondencyjnego Liceum Ogólnokształcącego w Warszawie, członkiem Prezydium Komisji Oświaty Dorosłych przy Zarządzie Głównym Nauczycielstwa Polskiego. Po wykluczeniu z ZSL, jako działacz opozycyjny był inspiratorem "Memoriału Seniorów Ruchu Ludowego", kwestionującego rządowy projekt ustawy o emeryturach dla rolników. Był również współorganizatorem Klubu Rodzimej Gospodarki Rolnej "Jutro Polski" i Stowarzyszenia Społecznego Rozwoju "Trzecia Droga". Za swoje zasługi otrzymał liczne odznaczenia państwowe i resortowe oraz godność Honorowego Przewodniczącego Stowarzyszenia Odrzykoniaków. Jest ponadto autorem opracowań dotyczących dziejów rodzinnej wsi oraz szczególnie zasłużonych dla niej rodzin.
- Józef Panaś - (1887-1940) ksiądz, kapelan Legionów, działacz ruchu ludowego, publicysta, pamiętnikarz. Ur. 23.XI. 1887 r. w Odrzykoniu w rodzinie chłopskiej, s. Szymona i Tekli z d. Guzek. Ukończył Seminarium Duchowne w Przemyślu, gdzie w 1911 r. wyświęcony został na księdza.
W latach 1914-1919 walczył w Legionach, z którymi przemierzył front w Karpatach, Bukowinie, Besarabii, na Wołyniu. W lutym 1918 r. został internowany na Węgrzech, a w listopadzie tego samego roku uczestniczył w obronie Lwowa. Od 1919 r. pełnił funkcję dziekana w dowództwie Wojska Polskiego w Małopolsce Wschodniej. Z tego stanowiska odwołany został po "przewrocie majowym".
Następnie działał w Polskim Stronnictwie Ludowym "Piast", a po zjednoczeniu w 1931 r. ruchu ludowego w Stronnictwie Ludowym. W marcu 1940 r. został aresztowany przez władze radzieckie, a w kwietniu 1940 r. zamordowany.
Odznaczony był m.in. Orderem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych. - Franciszek Starowieyski (pseud. Jan Byk) - artysta, grafik, rysownik, scenograf. Ur. 8 VII 1930 r. w Krakowie. Absolwent Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i Krakowie. Autor licznych prac wystawianych na wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce, Austrii, Niemczech, Szwajcarii, Francji, Włoszech, b. Czechosłowacji i USA. Laureat wielu nagród krajowych i zagranicznych. Mieszka w Warszawie.
- Marek Starowieyski - ur. 25 I 1937r. w Krakowie, kapłan archidiecezji warszawskiej, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego, Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie, profesor patrologii w Wyższym Seminarium Duchownym w Łowiczu. Otrzymał tytuł kapelana honorowego Jego Świątobliwości.
Gmina Wojaszówka
